Chomik Roborowskiego (łac. Phodopus roborovski) jest najmniejszym ze wszystkich chomików. Jego futerko ma barwę delikatnie rdzawą, piaskowa, z lekko szarym odcieniem w zimie. Brzuch, łapki i pyszczek są białe, nie mają pręgi wzdłuż grzbietu, ani białych plam po bokach. Jest bardzo szybki, dlatego trzeba się troszkę namęczyć przy oswajaniu. Wysoki temperament pozwala na duże zainteresowanie chomikiem. Do jego klatki lub terrarium (polecam klatkę dla myszek, ponieważ chomiczek jest naprawdę malutki) warto wyłożyć nie tylko torfem czy trocinami, ale też gałązkami i kamykami (byle nie ostrymi!). Piaskowe ubarwienie robi za kamuflaż na stepach i pustyniach. Odpowiednia szybkość pozwala na ucieczkę wrogowi. Chomik roborowskiego nie buduje podziemnych tuneli tak jak jego krewni, nie jest samotnikiem, żyje w małych stadkach, warto dlatego wyłożyć troszkę więcej pieniędzy (oczywiście nie trzeba na 100%) i kupić o jednego osobnika więcej. Pamiętaj, że jeśli nie chcesz rozmnożenia chomików sprawdź czy to nie parka
Dane chomika
Dorosły osobnik
| Wygląd | Bardzo podobny do chomika dżungarskiego, ma jednak znacznie krótszy ogon. |
| Ubarwienie | Grzbiet ma odcień złoty, zaś brzuch ma barwę białą. Uszy są ciemniejsze niż u chomika dżungarskiego, z białymi plamami. |
| Długość życia | ok. 2-3 lata |
| Dojrzałość płciowa | osiągalna w wieku 3 tygodni |
| Rozmnażanie | Od kwietnia do września |
| Długość ciąży | 20-22 dni |
| Średnia wielkość miotu | od 1 do 7 małych |
| Długość ciała | ok. 5cm-6cm |
| Długość ogona | ok.1cm |
| Masa ciała | 20-25g |
| Średnia temperatura | 36,3-37,5°C |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz